Tradycja pierścionka zaręczynowego

Historia pierścionka zaręczynowego

W obecnych czasach bardzo ciężko wyobrazić sobie zaręczyny bez pierścionka z diamentem lub innym kamieniem szlachetnym. Warto wiedzieć, że historia pierścionka zaręczynowego ciągnie się aż od starożytności i bynajmniej nie było to tak romantyczne, jak w czasach współczesnych. Pierścionki zaręczynowe, swoją aktualną formę posiadły dopiero w XX wieku, a dokładnie w latach 30. Jak kształtowała się historia pierścionka zaręczynowego? Co warto wiedzieć w tym temacie?

Druciany starożytny pierścionek zaręczynowy

Już w starożytnym Egipcie, mężczyzna, który chciał poślubić kobietę, prezentował jej pierścionek zaręczynowy, jednakże był on wykonany ze zwykłego drutu. Nie minęło zbyt dużo czasu, a zaczęto wykorzystywać do tego bardziej szlachetne materiały, takie jak złoto, brąz, srebro czy kość słoniowa. W antycznej Grecji oraz Rzymie pierścionek uznawano za symbol poważnych zamiarów i zobowiązań wobec kobiety. Na początku wykonywano je z metali nieszlachetnych. To właśnie Grecy rozpowszechnili sposób noszenia pierścionka zaręczynowego na serdecznym palcu lewej dłoni. Wierzono, że żyły tego palca, ciągną się aż do samego serca. Był to zarezerwowany zwyczaj dla osób bardzo zamożnych. Wręczanie kobiecie pierścionka na zaręczyny rozpowszechnił się w epoce odrodzenia, dzięki zaręczynom Marii Burgundzkiej, księżnej Luksemburga, która zaręczyła się z Maksymilianem Habsburgiem.

Tradycja kościelna, a pierścionki zaręczynowe

Pierścienie, w Kościele katolickim, na początku noszone były jedynie przez papieży oraz ważnych, wysoko postawionych, dostojników kościelnych. Był to symbol zaślubin duchownego z Kościołem. Pierwsze wzmianki o zaręczynach znajdziemy już w Starym Testamencie, jednak dopiero XII wiek spowodował, że to właśnie znany dziś pierścionek zaręczynowy stał się symbolem obietnicy zaślubin. Wtedy też papieski dekret wydłużył okres narzeczeństwa, co pozwoliło na poznanie się dwóm, przyszłej żonie i mężowi.

Pierścionek zaręczynowy i Polskie Zrękowiny

Zrękowiny, była to uroczystość zapowiadająca rychłe zaślubiny. Ręce narzeczonych, związywano razem nad bochnem chleba, co symbolizowało dostatek, płodność oraz pomyślność. Podczas takich zrękowin, przyszły mąż, prezentował swojej przyszłej żonie pierścionek. Następnie „młodzi” dostawali błogosławieństwo od obojga rodziców, a uroczystość kończyła się wielką biesiadą – na kształt dzisiejszego wesela.

Zerwane zaręczyny

Stany Zjednoczone Ameryki, mają to do siebie, że można pozwać każdego o wszystko. W XIX ustanowiono akt prawny, który umożliwiał również narzeczonym na pozwanie swojego niedoszłego męża lub żony. Wtedy to właśnie pierścionek zaręczynowy, najczęściej z kamieniem szlachetnym, był czymś w rodzaju zabezpieczenia materialnego. Na szczęście, od lat 30 poprzedniego wieku, akt ten już nie obowiązuje.

Jak powinien wyglądać pierścionek zaręczynowy ?

Pierścionki zaręczynowe zmieniały swój wygląd z biegiem czasu. Aktualna forma wykształciła się dopiero w latach 30 XX wieku, a i teraz przecież obowiązuje trendy oraz moda. Najpopularniejsze są złote pierścionki z diamentem w centralnym punkcie. Głównie z żółtego lub białego złota. Jednakże powoli, coraz częściej na zaręczyny wybierane są pierścionki z szafirami, rubinami czy szmaragdami, a także pierścionki z czarnego złota z różnymi kamieniami szlachetnymi.